لوله ها و اتصالات در جنس هاي مختلف براي مصارف مختلف ساخته مي شوند، سالهاي قبل از 1988 ميلادي که هنوز صنعت تاسيسات رو به سمت لوله هاي پليمري نگذاشته بود، همه اتصالات و لوله هاي مورد استفاده از آلياژ هاي همسان با آهن توليد مي شدند، اين يعني هم هزينه هاي بسيار بالا، هم کار سخت تر براي اجرا، هم وزن بسيار بالاتر براي ساختمان ها به خصوص پروژه هاي نوپاي بلند مرتبه و در نهايت کيفيت خروجي به مراتب پايين تر نسبت به لوله و اتصالات پليمري، چراکه هميشه زنگ زدگي، خوردگي و سولفاته شدن در اين لوله و اتصالات وجود داشته و موجب دردسر سازندگان بود.
اما اتصالات از اين دست مشکلات ديگري نيز داشتند، مثلا بيايد اين مورد را در نظر بگيريد که در اتصالات في پروسه توليد با ماشين آلات به صورت تک به تک انجام مي شود و چون خبري از قالب نيست ممکن است کالاهاي مختلف با يکديگر متفاوت باشند، حتي يک ميليمتر کم و زياد بودن کالاها نسبت به يکديگر موجب عدم فيت شدن در يکديگر بود. در نهايت يک استاندارد ثابت هم وجود نداشت، به مرور هم که اين استانداردها تدوين شدند شرکت هاي توليد کننده بزرگ با داشتن ماشين آلات حرفه اي تر و اپراتور هاي با تجربه تر توانستند مشکلات مربوط به سايزبندي را رفع کنند. اما هنوز هم وقتي صحبت از توليد اتصالات پليمري مي شود در مقابل هم خوانده هاي في خود يک سر و گردن بالاتر ايستاده اند، چون شما حتي مي توانيد از چندين فروشنده خريد کنيد و مطمئن باشيد که قالب استاندارد در آنها يعني به سادگي کنار هم قرار مي گيرند.
کاربرد براي اتصالات کاملا واضح است، در اصل هر جايي که لازم باشد لوله ها به نحوي به يکديگر متصل شوند از آنها استفاده مي کنيم، اما اينکه يک لوله به صورت استاندارد نصب شود و براي ساختماني که کار شده است مدت ها بدون آسيب و بدون ضرر آب بند بماند، نيازمند شناخت همه اتصالات است. اتصالات لوله هاي با جنس هاي مختلف معمولا يکسان هستند، يعني يک لوله پليکا اتصالي مشابه با يک لوله سفيد آب P.P دارد، اين يعني اگر در ذهن خود پروژه اي را با لوله هاي في پيش برده ايد، مي توانيد همان مراحل را با لوله هاي پليمري پيش ببريد.
همه ما به ياد داريم که در گذشته اتصالات و لوله ها را گرم مي کردند، در واقع در گذشته هم همه نوع اتصال موجود بود، هزينه هاي زيادي هم به پروژه تحميل نميکردند اما متاسفانه سواد لازم براي لوله کشي وجود نداشت، به نظر مي آيد گرم کردن لوله ها و قرار دادن آنها در دل يکديگر روش مناسب و ارزان تري هست، اما يک بوشن 3 هزار توماني همه اين کار را بدون پس دادن آب و دردسر و عدم تاييد سازمان هاي مربوط به ساختمان سازي انجام مي دهد. پس چرا بايد هم آينده آب بندي لوله و هم دردسرهاي آينده را تحمل کنيم که شايد در کل واحد از يک ساختمان 3 بوشن در کل 9 هزار توماني استفاده شده است.
متاسفانه نبود سواد لوله کشي و ادعاي تجربي يادگرفتن کارها باعث شده است که هميشه هم ضرر زيادي متحمل شويم هم به شدت آسيب به ساختمان و جيب مالک بزنيم. يک مثال ديگر استفاده از زانوي 90 درجه است، اگر ساختماني به درستي و با استاندارد هاي روز کار کند، هيچگاه در مسير عمودي از زانو 90 درجه استفاده نمي کند، بلکه زانو ها 45 درجه هستند. زانوي 45 درجه و سيفون هاي اين زاويه بايد به گونه اي متصل شوند که هم آب بند باشند هم زاويه گردش آنها به درستي اجرا گردد. در اين صورت مي توان حتي به مهندسين ناظر حرفه اي يک ساختمان 5 طبقه را به صورت آب بند در لوله هاي فاضلابي تحويل داد.
منابع:
درباره این سایت